Biblioteka Łódzkiej Szkoły Gestalt

„Jeżeli terapia Gestalt może w dalszym ciągu stwarzać nadzieję na dostarczenie świeżej perspektywy w tej coraz hałaśliwszej terapeutycznej debacie, to dzieje się tak dlatego, że teoria Gestalt całkowicie zrezygnowała z posługiwania się modelem nauk przyrodniczych, i uczyniła to bez konieczności odwoływania się do mistycyzmu. Teoretyczna połowa książki Perlsa, Hefferline’a i Goodmana, zamiast próbować opisywać zdrowie i patologię w kategoriach zaczerpniętych z nauk opartych na związkach przyczynowo-skutkowych, prezentuje fenomenologiczne rozumienie tych zjawisk, polegające na obserwowalnym i dającym się natychmiast opisać doświadczeniu, w jaki sposób osoba tworzy i utrzymuje zdrową lub neurotyczną rzeczywistość. Stanowi to radykalne odejście od tradycyjnych paradygmatów psychoterapii, a zarazem powoduje, że terapia Gestalt nie musi opowiadać się po jednej czy drugiej stronie toczącej się obecnie debaty o tym, która dyscyplina lepiej reprezentuje rzeczywistą naukę o ludzkim cierpieniu.”

„Metoda ta umożliwia proces uczenia się oparty na doświadczeniu, który można opisać w trzech fazach. Pierwsza z nich rozpoczyna się od moderowanych ćwiczeń praktycznych. Po nich następuje omówienie, a dopiero w trzecim kroku przedstawione są i przedyskutowane podstawy teoretyczne. Zaletą tej formy nauczania jest to, że student ma możliwość dogłębnego przyswojenia wiedzy. Pojęcia zostają zintegrowane z ciałem, emocjami i myślami”. (ze wstępu)

„Przez dialogiczność rozumiemy całokształt relacyjnego kontekstu, w którym ceniona jest wyjątkowość każdej osoby, akcentowane są bezpośrednie, wzajemne i otwarte relacje między ludźmi, a pełnia i obecność ludzkiego ducha są szanowane i uwzględniane. To raczej płynące z głębi serca podejście niż teoria.”

„Wszystko, co uznacie tutaj za rozsądne lub tylko trochę niezwykłe, pochodzi bezpośrednio od profesora Freuda z Wiednia i jego uczniów (oraz z teorii terapii Gestalt). Ja zaś przyznaję się do ojcostwa tego, co wyda wam się całkowicie szalone.

Spróbuję, trzymając się podstawowych zasad, opisać terapię Gestalt poprzez to, co seksualne. Mam  nadzieję, że próba ta wzbogaci gestaltową praktykę i postawę we wszystkich kwestiach – seksualnych i innych. Zresztą – czy są jakieś inne?”

„Autor zaprasza nas zatem do fenomenologicznego ponownego odczytania terapii językiem jednocześnie jasnym i zwięzłym, ale zawsze rygorystycznym i unikającym nadmiernych uproszczeń. W istocie terapia Gestalt, czasami zapominając o swoich fenomenologicznych podstawach, sama zbyt często ulegała fascynacji technikami, złudzeniu wiary, że jej pojęcia są rzeczywistością, co jest bardziej ostateczne, i że ma moc egzorcyzmowania cierpienia i prowadzenia do szczęścia!”

„Opierając się na spostrzeżeniach psychologii i psychoterapii Gestalt, autorzy pokazują nam, w jaki sposób prawdziwie fenomenologiczne podejście, oparte na własnych doświadczeniach klientów, staje się kluczem do wzrostu świadomości relacyjnej i elastyczności w życiu pary. Piętnaście wciągających rozdziałów demonstruje zastosowanie tego podejścia do kwestii intymności, władzy i nadużyć, „oporu”, wzrostu i wstydu – oraz do tak różnorodnych zagadnień jak przemoc w relacji partnerskiej, par i rodzin rekonstruowanych, rodzin patchworkowych, par lesbijskich, homoseksualnych.”

„Książka Katarzyny Rejniak prowadzi Czytelnika ku rozumieniu przekonań i postaw, a przede wszystkim uczuć, jakie żywimy wobec osób uzależnionych. Podróż ta pozwala nam uzyskać pełniejszy obraz cierpienia tych ludzi; słyszymy głuche echo pustej studni ich dzieciństwa, a także dorosłych relacji, których kształt jest jego konsekwencją. W miarę zagłębiania się w myśl Autorki ten dźwięk staje się coraz wyraźniejszy. Odkrywamy, jak bardzo doświadczenia traumatyczne determinują nasze życie. Rozpoznajemy to również w szerszej, społecznej perspektywie.”

„Wznowiona po 30 latach książka Stephena M. Johnsona nie traci na swojej aktualności. Czym różni się od innych książek opisujących problematykę narcystycznego stylu? Nie było i nie ma autora, który piękniej opisuje i rozumie to, co się układa w naszą narcystyczną wrażliwą strukturę.

Ogromną wartością tej książki jest obszerny materiał kliniczny, który pokazuje krok po kroku sposoby pracy terapeutycznej z pacjentami ze stylem narcystycznym . Autor korzysta z wiedzy opartej na teorii relacji z obiektem, terapii Gestalt, pracy z ciałem, terapii Ericksonowskiej i behawioralnej.”

„Podczas gdy diagnoza choroby dwubiegunowej była jak przykrótka sukienka, schizoafektywnej –
przez lata jak sukienka niewygodna, informacja o zaburzeniu osobowości typu borderline
nareszcie okazała się tą, która najbardziej pasuje. Jak stwierdził mój mąż, inżynier: może i nie jest to teoria, która opisuje cały wszechświat, ale najtrafniejsza teoria wszechświata, jaką mamy.”

„Co łączy badania okulograficzne, sztukę, politykę, neuronaukę i fenomenologię? Jak patrzymy na obrazy i jak działają one na nas? Czy nasze przekonania wpływają na recepcję obrazów i co kryje się za naszym doświadczeniem estetycznym? To tylko kilka z pytań, na które starają się odpowiedzieć autor i autorki książki, łączącej rozważania o naturze naszych umysłów, uwagi o metodzie badawczej i o sztuce. Punktem wyjścia do rozpoczęcia badań stało się pytanie o to, na ile postawy polityczne i światopogląd wpływają na odbiór współczesnej sztuki. Okazało się ono jedynie początkiem do szerszych rozważań nad fenomenem recepcji.”

„Książka pod redakcją profesora Zbigniewa Lew-Starowicza to pierwsza publikacja na polskim rynku wydawniczym, w której tak kompleksowo omówiono zagadnienia z zakresu psychoseksuologii. Autorzy – uznani eksperci w swojej dziedzinie – prezentują aktualne koncepcje diagnostyczne i terapeutyczne oraz ich zastosowanie w praktyce klinicznej, powołując się na wyniki najnowszych badań naukowych. (…) Książka stanowi nieocenione źródło wiedzy dla psychologów rozpoczynających studia specjalizacyjne w zakresie psychoseksuologii i będących w trakcie specjalizacji.”

Psychoanaliza współcześnie to nowa kolekcja wydawnictwa MediPage. Drugi jej tom Dziecko w terapii zawiera prace dotyczące zarówno psychopatologii dziecięcej, jak i sposobów leczenia, przedstawiane z punktu widzenia różnych autorów.

„Psychoanaliza […] nie jest w stanie uporać się całkowicie z popędem agresji; może jednak – poprzez zmniejszanie lęku wzmagającego te popędy – przerwać proces wzajemnego wzmacniania się nienawiści i strachu. W pracy analitycznej obserwujemy, że przepracowanie lęków wczesnodziecięcych nie tylko osłabia i modyfikuje impulsy agresywne dziecka, ale także prowadzi do wykorzystywania i zaspokajania tych impulsów, co jest bardziej pożądane ze społecznego punktu widzenia. Widzimy też, jak rozwija się pragnienie dziecka, by kochać, być kochanym i żyć w zgodzie z otaczającym światem, jaką przyjemność i korzyść przynosi realizacja tego pragnienia oraz jak bardzo osłabia ona lęk”.

„Publikacja DESK REFERENCE Kryteria diagnostyczne DSM-5-TRTM zawiera w pełni zmienioną klasyfikację diagnostyczną, a także wszystkie kryteria diagnostyczne DSM-5-TR.

Stanowi niezastąpione narzędzie w praktyce klinicznej wszystkich specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym – zapewnia szybki dostęp do niezbędnych informacji umożliwiających ustalenie rozpoznania zaburzeń psychicznych, począwszy od tych najczęstszych, a skończywszy na tych najrzadszych.”

„Książka Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10 jest pierwszą i podstawową pochodną V rozdziału dziesiątej wersji „Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10)”. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania jest przewodnikiem do V rozdziału „Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania” (Mental and Behavioural Disorders) zawierającym podstawowe opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne przydatne do klasyfikowania zaburzeń psychicznych, z którymi styka się lekarz psychiatra w codziennej praktyce. Należy podkreślić, że książka Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania nie jest podręcznikiem psychologii klinicznej, chociaż zawiera wiele cennych informacji dotyczących obrazu klinicznego zaburzeń psychicznych i behawioralnych.”

Książka ta przedstawia Badawcze kryteria diagnostyczne, kolejne z rodziny narzędzi rozwijających dziesiątą wersję Klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Precyzują one i uwypuklają wiele zasad i rozwiązań sygnalizowanych w Opisach klinicznych i wskazówkach diagnostycznych przekazanych polskiemu czytelnikowi przed rokiem. Chociaż są w zasadzie przeznaczone do użytku badawczego, zarówno początkujący, jak i wytrawny klinicysta może wiele skorzystać z lektury zaproponowanych tu rozwiązań diagnostycznych i klasyfikacyjnych. Obie książki uzupełniają się wzajemnie, a Badawcze kryteria diagnostyczne, jako wydane później zawierają pewną liczbę propozycji nowych, po części wynikających z ich przeznaczenia, a po części z doświadczeń recepcji wcześniej wydanych Opisów klinicznych i wskazówek diagnostycznych. Mamy nadzieję, że obie książki okażą się pomocne polskim psychiatrom w ich pracy klinicznej i w rozwiązywaniu problemów badawczych.